Hallo allemaal, ik ben Auf Hepburn. De Chinese media lijken zelden melding te maken van de Filippijnse delegatie naar Washington voor de voorjaarsbijeenkomst van de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (WB-IMF). Relevant nieuws werd op 4 april gerapporteerd in Washington, DC. Tijdens de bijeenkomst introduceerde de Filippijnse minister van Financiën, Benjamin Diokno, de Filippijnse economische situatie. Tijdens de bijeenkomst (PEB) informeerde Diokno Amerikaanse investeerders over de groeiagenda van het land en promootte hij krachtig de infrastructuurinvesterings- en ontwikkelingsstrategie van de Filippijnse regering voor de komende vijf jaar.

Filippijnse delegatie gaat naar Washington voor de voorjaarsbijeenkomsten van de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds (WB-IMF).

Het cv van de heer Diokno is ook interessant. Hij was een voorstander van “Build, Build, Build” tijdens het Lao Du-tijdperk en was gouverneur van de Centrale Bank van de Filipijnen. Hij is ook een bekende Filippijnse econoom en zal vanaf 2022 juni 6 dienen als de 30e minister van Financiën onder president Marcos Jr. Van 32 tot 2016 was hij secretaris voor Begroting en Management onder president Rodrigo Duterte, en tijdens de COVID-2019-pandemie in 2020-2021 werd Diokno de best betaalde ambtenaar op de Filippijnen. Hij is een sleutelfiguur geweest in de inspanningen van de Filipijnen om buitenlandse investeringen aan te trekken ter ondersteuning van de infrastructuurontwikkeling van het land. Het is alleen zo dat het ‘bedelobject’ deze keer niet langer China is, maar Lao Mei. Dit betekent ook dat de welvaart van de mondialisering in de regio Azië-Pacific voortijdig is geëindigd, en dat de multilaterale betrekkingen op het gebied van de economie, de handel, de politiek en het leger zijn verschoven naar de hoofdas van 'regionalisering' en 'alliantie'.

“Infrastructuuruitgaven vormen het middelpunt van de huidige groeistrategie van de Filipijnen. We zijn vastbesloten om tientallen jaren van onderinvestering in infrastructuur in de Filipijnen een halt toe te roepen, waarbij de gemiddelde infrastructuuruitgaven slechts 2% van het bbp vertegenwoordigen, en daar is voldoende ruimte voor. Tijdens de keynote zei de toespraak: “De Filippijnse regering is vastbesloten om de komende zes jaar substantiële infrastructuurinvesteringen te handhaven via het publiek-private partnerschap (PPP), wat de investeringen van het land in energie, logistiek en andere infrastructuur zal vergroten. ”, transport, telecommunicatie en waterinfrastructuur.

Stimulansen voor nieuwe creatie trekken ruim 4143 miljard euro aan investeringen aan

Minister van Financiën Benjamin E. Diokno zei dat projecten die profiteren van prikkels van de Corporate Recovery and Tax Incentives for Enterprises (CREATE) Act investeringen ter waarde van P4,143 miljard hebben gegenereerd.

“Van augustus 2021 tot december 8 heeft het totale investeringskapitaal in prioritaire activiteiten goedgekeurd door CREATE P2022 miljard bereikt. Dit dekt meer dan P12 miljard aan prioritaire activiteiten”, zei de heer Diokno tijdens een economische briefing in Washington, D.C. uitgegeven na de vergadering. . Met andere woorden: alle 4,143 miljard pesos aan herinvesteringen vonden plaats na de epidemie, die ook profiteerde van de poging van de Filipijnen om de wetten en drempels voor buitenlandse investeringen te wijzigen. Wijzigingen in de Retail Trade Liberalization Act (RTLA), Foreign Investment Act (FIA) en Public Service Act (PSA) hebben de beperkingen op buitenlandse investeringen in het land versoepeld. Het Huis van Afgevaardigden is nog steeds bezig met het wijzigen van de Grondwet van 10 om de bepalingen over buitenlandse investeringen te wijzigen.

Minister van Financiën en voormalig gouverneur van de centrale bank van de Filipijnen – de heer Diokno

De heer Diokno en andere economische managers zijn in Washington voor de voorjaarsbijeenkomsten van het Internationale Monetaire Fonds en de Wereldbankgroep. “Wij nodigen u uit om ons Strategic Investment Priorities Plan te herzien, waarin prioritaire industrieën, projecten en activiteiten worden geïdentificeerd die financiële prikkels zouden kunnen krijgen onder de CREATE Act”, vertelde de heer Diokno tijdens een briefing aan potentiële Europese en Amerikaanse investeerders. Het plan beschrijft activiteiten die in aanmerking komen voor belastingvoordelen op grond van de CREATE Act. Diokno zei dat de uitgaven voor infrastructuur “het middelpunt” vormden van de groeistrategie van de regering. Vergeleken met vóór 2015, toen investeringen in infrastructuur minder dan 2% van het bbp vertegenwoordigden, is de huidige regering van plan 5-6% van het bbp te besteden aan de aanleg van infrastructuur, wat ongeveer het dubbele is van het bedrag in 2015.

Kunnen de infrastructuurambities van Marcus Jr. succesvol worden geëvenaard door buitenlandse investeerders?

In maart van dit jaar heeft de Raad van Bestuur van de National Economic Development Authority, voorgezeten door president Ferdinand R. Marcos Jr. zelf, 3 vlaggenschipinfrastructuurprojecten ter waarde van 194 biljoen dollar goedgekeurd. De meeste van de 9 projecten hebben betrekking op fysieke connectiviteit, maar ook op irrigatie, watervoorziening en overstromingsbeheer. “De Filippijnse regering is vastbesloten om de komende zes jaar hoge investeringen in infrastructuur te handhaven via het publiek-private partnerschap (PPP), dat de energie-, logistiek-, transport-, telecommunicatie- en waterinfrastructuur zal versterken”, zei Diokno. “Buitenlandse investeerders kunnen deelnemen De reikwijdte van de industrieën is groter dan ooit tevoren. De economische liberaliseringsmaatregelen die de Filippijnse regering de afgelopen jaren heeft doorgevoerd, hebben belangrijke snelgroeiende industrieën opengesteld voor internationale deelname”, voegde hij eraan toe.

Als je het mij vraagt, is Marcos economisch en politiek misschien niet zo goed als Lao Du, maar zijn bewustzijn van wachtrijen ligt al N blokken achter Lao Du.

Wat ik hier wil zeggen is dat zogenaamde buitenlandse investeringen niet noodzakelijkerwijs een hoog rendement betekenen. De strategie van Marcus Jr. is het versterken van alliantierelaties en het aantrekken van voldoende Europese en Amerikaanse investeringen. Omdat het leger en de politiek nauw met elkaar verbonden zijn, volgen ook investeringen als strategische veiligheidscompensatie voor het kiezen van partij. Dit is de "ambitie" van Marcus.

De ontwikkeling van de Filippijnen vereist infrastructuur, niet alleen industrie en transport, maar ook landbouw. De zogenaamde vaardigheidsmatching is eigenlijk een onjuiste stelling. Wat belangrijker is, is het aantonen van de ‘alliantiewaarde’ in economische activiteiten, politiek en militair gebied. De snelle omhelzing van de Filippijnen laat ook zien dat de Filippijnse regering de toekomstige trend van ‘economische regionalisering’ en ‘politieke alliantie’ heeft gezien. De keuze om ‘antifragiel’ te zijn komt ook op het juiste moment. Misschien zullen veel mensen het in twijfel trekken, maar ik wil zeggen: vertrouw alstublieft op het reukvermogen van de oceaanlanden. De geschiedenis en de toekomst zullen deze keer het succes of de mislukking en de waarde van de ‘kant’ van de Filipijnen bewijzen.

De duurzame energie-industrie staat volledig open voor buitenlandse investeringen

Als gebroken eiland is de Filippijnse energie altijd een sleutelfactor geweest die de economische en infrastructuurinvesteringen beperkt. Conventionele energie is duur voor de Filipijnen. De "prijslijn" van de zonne-energie-, nieuwe energie- en hernieuwbare energie-industrieën ligt echter dicht bij de prijs van energieopwekking uit fossiele energie. Voor de Filippijnen is de prijs van traditionele energieopwekking met fossiele energie niet goedkoop. Als je een tijdje in Manilla hebt gewoond, begrijp je wat deze verklaring werkelijk betekent. Daarom is het direct overslaan van enkele traditionele energievoorzieningsmodellen en het omarmen van hernieuwbare energie een belangrijke maatregel voor de Filippijnen om de kosten te verlagen en de toekomstige ‘nieuwe economische groeipunten’ van de wereld te omarmen. Bovendien is het milieu op de Filippijnse eilanden historisch gezien behoorlijk kwetsbaar geweest. Hernieuwbare energie brengt uiteraard minder milieurisico's met zich mee dan traditionele energie, en is bevorderlijker voor het behoud van "groene wateren en groene bergen" en het behoud van prachtig zeewater.

Filippijnse projecten voor duurzame energie ontwikkelen zich razendsnel

Minister van Financiën, de heer Diokno, merkte op dat zonne-, wind-, waterkracht- en getijdenenergieprojecten nu volledig openstaan voor buitenlandse investeringen. “Inderdaad, de regering-Marcos heeft proactief verschillende initiatieven ondernomen om grotere lokale en buitenlandse investeringen en deelname van de particuliere sector aan de ontwikkeling van de infrastructuur aan te moedigen… Wij verwelkomen en dringen er bij de investeerdersgemeenschap op aan om te overwegen hun middelen te investeren in toonaangevende infrastructuurprojecten in het land,”

Deze projecten zullen prioriteit krijgen tijdens het jaarlijkse begrotingsproces van de Filippijnse regering. . Ondertussen zei voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Ferdinand Martin Romualdez, dat het Filippijnse Huis van Afgevaardigden maatregelen zal aannemen om de economische groei van het land op peil te houden. “We zijn vastbesloten om de investeringen in de Filippijnen verder te versterken om de levens van Filippino’s te verbeteren door middel van aanvullende maatregelen die mogelijk nodig zijn door de regering-Marcos. Ik dring er bij buitenlandse investeerders op aan om zich bij ons aan te sluiten en de voordelen van vooruitgang en ontwikkeling te delen.”